برگزار شده توسط : دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
ششمین همایش ملی معماری و شهر پایدار
تاریخ برگزاری : 18 اسفند ماه 1400
بررسی تأثیر شاخص های پیاده مداری در ارتقاء کیفیت محیطی فضاهای شهری
هادی محمدزاده مشیزی , حسين فلاح
امروزه با اولويت وسائل نقلیه در برنامه ريزی و طراحی شهری، مشکلاتی مانند دشواری رفت و آمد پياده، آلودگی های محیطی، کاهش ایمنی و امنیت، بی کیفیت شدن فضاهای شهری، ترافیک وکاهش رونق پیاده روها بوجود آمده است. از اين رو کوشش چندانی درجهت بهبود و ارتقاء کیفی فضاهای پیاده صورت نگرفته است. شهر بدون حضور پیاده و مردم، فاقد ارزش است و هویتی پیدا نمی کند. اگر پیاده روها از کیفیت و جذابيت برخوردار نباشند، مردم از سپری کردن وقت خود در آن صرف نظر کرده و مسیر های دیگری برای خود انتخاب خواهند کرد. پیاده رو ها، محل حضور، عبور و مکث شهروندان و مشارکت آنان در زندگی و تعاملات اجتماعی می باشد. به همین دلیل اولويت پياده مداری و گسترش آن باعث ارتقاء کیفیت محیطی فضاهای شهری و سبب توسعه پایدار شهرها می شود. پیاده مداری، به دنبال بازگرداندن کیفیت زندگی به فضا های شهری می باشد و توجه به زمینه ها و بستر فرهنگی اجتماعی محیطی نقش مهمی در توفیق آن خواهد داشت. در این پژوهش ضمن بازنگری مبانی نظری پیاده راه و کیفیت محیطی، شاخص های پیاده مداری مورد بررسی قرارگرفته و راهکارهایی به منظور ارتقاء کیفیت محیطی پیاده رو ها و تسهیل و تشویق پیاده روی به منظور پیشرفت هر چه بیشتر آن ارائه گردیده است.
شاخص، پیاده مداری، کیفیت محیط شهری
برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
, 1400 , بررسی تأثیر شاخص های پیاده مداری در ارتقاء کیفیت محیطی فضاهای شهری , ششمین همایش ملی معماری و شهر پایدار
تاریخ برگزاری : 18 اسفند ماه 1400