چکیده

هنر و تربیت هریک، در عین حال که از مقوله های مفهوم و ساده هستند،از سویی از مسایل پیچیده و غامضی هستند که از گذشته های دور تا اکنون ذهن بشر را به خود مشغول داشته است. هنر و تربیت هر دو وسیله ایی برای ارتقای حیات اجتماعی آدمی به شمار میروند که وقتی در قالب تربیت هنری ، در کنار یکدیگر قرار میگیرند، از اهمیت و کارکردی به مراتب قوی تر و اثر گذارتر برخوردار میشوند.رویکرد های متفاوت و متنوعی در تربیت هنری جاری و ساری است که میکوشد هر رویکرد ، بر قابلیت های تربیت هنری بیافزاید. در این میان رویکرد سنتی که در تربیت هنری نظام آموزشی همیشه همراه این مقوله بوده و خود را در قالب آموزش هنر در برنامه های درسی نشان می دهد ، از رویکرد های چالش برانگیز در این عرصه به شمار میرود.این پژوهش با هدف آسیب شناسی رویکرد سنتی تربیت هنر در آموزش هنر در قالب مطالعه از نوع کیفی و تحلیلی شکل گرفت.طبق یافته های پژوهش ، رویکرد سنتی تربیت هنری در آموزش هنر ، اگرچه در ابتدا به دلیل ایجاد فرصت هایی برای فعالیت های هنری در فضای آموزشی و میان برنامه های درسی فراهم میکند ؛ اما هنر رابه عنوان یک موضوع مهم و اولیت دار در نظام آموزشی کشور که میتواند برای پرورش مهارت های فردی کودکان و ایجاد روحیه زیست نقادانه و حلال مسایل در آنان باشد معرفی نمی کند.امید است با دوری از این رویکرد ، هنر را به جایگاه واقعی ان در راستای تربیت نسل آینده این مرزو بوم رساند.

کليدواژه ها

واژگان کلیدی هنر، رویکرد سنتی ، تربیت، تربیت هنری ، برنامه درسی

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
محمد امین دباغیان , 1400 , آسیب شناسی رویکرد سنتی تربیت هنری در آموزش هنر , سیزدهمین همایش ملی آموزش