چکیده

در طول تاریخ ، شیوع بیماری های واگیرمانند طاعون، آبله، سل ،وبا، آنفولانزا و غیره بر ادبیات تاثیر گذارده است و توسط نویسندگان مختلف در سراسر جهان به فرم های ادبی متفاوت بازتاب یافته است. این مقاله، به بررسی تاثیر بیماری های همه گیر بر ادبیات و فرهنگ جوامع می پردازد. مطالعه حاضر، به تحلیل جایگاه ادبیات فارسی و ادبیات جهانی در شیوع بیماری های واگیردار پرداخته است. مضامین مشترک آثار ادبی کلاسیک و معاصر همراه با باورها و هنجارهای رفتاری در دوران این نوع بیماری ها مورد بحث قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که آثار ادبی در باب دوران همه گیری، مفاهیم و درس های فرهنگی و اجتماعی را به جامعه منتقل می کنند و برخی از آنها نیز با سیاست ها و عقاید دینی آمیخته است. Throughout history the prevalence of contagious diseases such as plague cholera etc. has affected literature and has been reflected in various literary forms by various authors around the world. This paper explores the influence of pandemic on literature and cultures of the societies. Present study examines the position of Persian literature and world literature on the prevalence of contagious diseases. The common themes of classical and contemporary literary works along with beliefs and behavioral norms in the pandemic era are discussed. The results show that the literary works of the Pandemic era convey cultural and social concepts and lessons to the community and some of which are also intertwined with politics and religious beliefs.

کليدواژه ها

همه گیری، ادبیات، فرهنگ، بیماری، مضامین

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
آزاده مهرپویان , 1400 , تاثیر همه گیری بر روی ادبیات و فرهنگ گذشته،حال، و آینده , نخستین همایش ملی فرهنگ