چکیده

هبوط گرچه تنزل مرتبه و دوری از مبدأ بود، اما در مقام مقایسه در میان اعصار متمادی، نزدیک ترین وضعیت به نقطه جدایی شمرده می شود و چشم دل بشر در آن روزگار همچنان بر حقیقت گشوده بود. با گذشت زمان و دورشدن تدریجی از مبدأ، بشر نسبت به نقطه آغازین سفر طولانی خود دچار فراموشی شد و به انحطاط رسید. بر پایه سنت هندو، جهان چهار مرحله را پشت سر می گذارد و انسان در طی آن و در هر مرحله، به تدریج آگاهی های ناب معنوی و درک مستقیم خود از حقیقت را از دست می دهد. دوره چهارم که ما هم اکنون در آن قرار داریم کالی یوگا است. کالی یوگا به معنی روزگار گناه است. ویژگی آن عصر، گسترش بدی و فراگیری گناه است. انسان مبدأ را فراموش می کند و گناهکار و پلید می شود. دروغ و دغل و ریا عادی می شود. بشر محیط زیست را آلوده می کند. خوراکی ها ناسالم می گردد. بلایای طبیعی و بیماری های بی سابقه شیوع می یابد. خانواده سست بنیان می گردد و فقر و گرفتاری دامنگیر مردم می شود. در این روزگار کفر، سرتاسر جهان را می گیرد. در عصر کالی یوگا، بشر به پایین ترین حد از درک معنوی و منحط ترین وضعیت فرهنگی و اجتماعی می رسد و به جز کالبد مادی درباره حقیقت عالم و حضرات خمسه الهیه دانشی ندارد. حقیقت و پاکی ناپدید و آیین های مقدس فراموش می شوند. کالی یوگا عصر تاریکی، انجماد عالم و نادانی بدخیم است. تجلی خداوند در این روزگار غایب می شود. در پایان کالی یوگا، منجی بزرگ کالکی پورانا شمشیر به دست و سوار بر اسب سفید ظهور می کند و روزگار سیاهی و تباهی را پایان می بخشد و دنیای فاسد شده را منحل می کند و سپس چرخه طلایی دیگری از روزگارهای خداوند آغاز خواهد شد. براساس سنت زرتشتی نیز دوره زندگی بشر در جهان دوازده هزار سال است که به چهار دوره سه هزارساله تقسیم می شود. هر یک از این دوره ها، از دوره بعدی متعالی تر و درخشان تر بوده است و در طول زمان به تدریج به انحطاط و پستی رسیده و هم اکنون در پست ترین موقعیت در چرخه پایانی قرار گرفته است. در سنت های یهودی و مسیحی نیز با شفافیت کامل، تباهی کامل جهان در پایان روزگار و کیفرهای رنگارنگ آسمانی و سپس ظهور نجاتبخش بیان شده است. در سنت اسلامی، محمد بن عبدالله صلوات الله علیه و اله آخرین پیامبر خداوند است و بشر هم اکنون در واپسین مرحله تاریخ قرار دارد. در این مرحله، دیندار ماندن مانند نگاه داشتن آتش در دست دشوار خواهد بود. منجی بزرگ از نسل پیامبر در زمانی که جهان پر از ستم و تباهی شود ظهور می کند و به کمک یاران خود، بساط ظلم و جور را برمی چیند و دنیایی آکنده از دوستی و نیکویی و زیبایی بنا می کند. وجه مشترک در همه سنت های دینی آسمانی، غلبه کفر و تسلط کافران در لحظات پایانی و پرشتاب آخر زمان است. شتاب و عجله و سرعت که از مؤلفه های اصلی جهان مدرن است، از خصوصیات اصلی اهریمن است که با طمأنینه و آرامش دشمنی دیرین دارد. از بین رفتن مفهوم زمان و مکان و برخط شدن همه انسان ها و یکسان شدن همه اندیشه ها و فروکاستن بشریت به پایین ترین درجه وجود مادی از ویژگی های پایان دور آخر چرخ روزگار است. درهمه این سنت ها، کیفرهایی نیز برای گناهکاری و فراموشکاری انسان بیان شده است. سامری در غیاب موسی علیه السلام با نفوذ نامشروع در قوای طبیعت، اقدام به تولید فناوری خارق العاده کرد و کالبدی ساخت که بانگ گاو از آن شینده می شد و با آن اختراع، قوم بنی اسرائیل که از نسل یعقوب پیامبر و مؤمن به خدا و فرستاده اش بودند را گمراه کرد و از عبادت خدا به بندگی گوساله ای کشاند. موسی علیه السلام به او فرمود کیفر تو این است که در زندگی این جهانی خود، همواره به دیگران بگویی لا مساس با من تماس نگیرید و به من نزدیک نشوید و در آن جهان هم دوزخ جایگاه حتمی تو خواهد بود. اکنون به این خدایت که به پرستش و خدمت او ایستاده ای بنگر که آن را در آتش می سوزانیم و خاکسترش را به آب دریا می دهیم. برای انسان که یک موجود اجتماعی است ممنوعیت رفت و آمد و اجازه نداشتن برای تماس با مردم و همنشینی با یکدیگر، یک شکنجه سخت و عذاب بزرگ است. اکنون که برای اولین بار در تاریخ بشر و در این ثانیه های پایانی ساعت دوازدهم جهان، همه مردم دنیا مشمول این عذاب واقع شده اند و هیچ راه فراری برای انسان نمانده است و با همه تکبر و تفرعنی که بشر مدرن دارد در مقابل ویروس کورونا که مأمور نامرئی خدا است که از شدت ریزی حتی به چشم دیده نمی شود به زانو درآمده حاکی از تحقق وعده های الهی است که سنت های تغییرناپذیر خود را در کتاب هایش به انسان فراموشکار یادآوری کرده است. فناوری های شگفت آور مدرن که منبعث از الحاد و فرزند نامشروع حاصل از زنای انسان و طبیعت است و به جای خدا پرستیده می شود همان است که خداوند در قرآن به آن اشاره فرموده است آنگاه که فراموش کردند چیزی را که به ایشان یادآور شده بودیم درهای همه چیز را به روی آنها گشودیم تا آنجا که به خاطر چیزی که به ایشان داده شد شاد و فریفته شدند و به ناگاه آنها را گرفتار کردیم و در آن هنگام خوار و نا امید شدند . برای اولین و آخرین بار در تاریخ بشریت است که کفر همه جهان را فرا گرفته و فسق و فجور از در و دیوار بالا می رود و جهان به بندگی فناوری درآمده و خدا یکسره فراموش شده است. پادافره چنین گناه بزرگ نابخشودنی آن است که همه مردم جهان بدون استثناء مشمول این کیفر آسمانی شوند که “لا مساس”. بدون شک اکثریت قریب به اتفاق مردم این زمانه گوساله پرست شده اند. گوساله البته همان طور که ابوعلی سینا فرموده نماد است و منظور ما از آن، فناوری و زرق و برق دنیای مدرن است که پر سر و صدا ولی پوچ است. از آنجا که بشر مدرن خرد که قوه تشخیص حق از باطل است را از دست داده است، دیگر توان درک حقیقت را ندارد و خود را به اهریمن می فروشد. فناوری امروز جایگاه خدا را در جهان گرفته و مردم را به پرستش خود واداشته است. همه کوشش ها و جنگ ها و خونریزی ها در واقع هیاهو برای هیچ است. خدای هر انسان همان کس یا همان چیزی است که همه وجودش را فرا گرفته باشد و دل در گرو او داده باشد. همانگونه که اختراع شگفت انگیز سامری که همه را مفتون جادوی خود کرده بود در مواجهه با حقیقت موسوی نیست و نابود شد، فناوری ملحدانه بشر مدرن نیز در هنگامه رویارویی با حقیقتی که توسط منجی آشکار خواهد شد بر باد خواهد رفت.

کليدواژه ها

پادافره، گناه، کفر، مدرنیزم، فرهنگ، سنت، کورونا

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
عباس مالیان , 1400 , لا مساس , نخستین همایش ملی فرهنگ