چکیده

یک جانبه نگری که گاه در پیراهن های خود برتر بینی و خود رأیی و خود محوری متجلی می شود، تک نگری به پدیده ها یا مسائلی است که دارای اجزاء و جوانب مختلف است که یکی از علل اصلی یک جانبه گرایی و اختلافات علمی و به ویژه اختلافات سیاسی و داوری های ما است. تقابل آن با چند جانبه نگری از نوع عدم و ملکه است، بدین جهت در توحید به معنای اعتقاد به یکتایی خدا موضوعیت نمی یابد، هر چند در زبان عامیانه توحید نظری یک جانبه نگری و توحید عملی یک جانبه گرایی است. از آنجا که یک جانبه نگری و چند جانبه نگری مفاهیمی نسبی اند تعیین مرز دقیق آنها به آسانی میسر نیست. از عوامل یک جانبه نگری، می توان اعتقاد به کفایت ابزار معرفتی و سطحی نگری و شناخت علت ناقصه بجای علت تامه را نام برد.یکی از نمودهای آن در برابر خداوند تفسیر به رای در تفسیر قرآن است. اما لازمۀ تفسیر قرآن به قرآن یک جانبه نگری نیست.از آنجا که عقل انسان یکی از حجت های الهی و امر به شور و مشورت، دعوت در به کارگیری عقول افراد مختلف درتصمیم گیری ها ست،دلیل براولویت دادن خرد جمعی بر خرد فردی از طرف خداوند و تأیید چند جانبه نگری است. یکی از پیامدهای یک جانبه نگری، یک جانبه گرایی، خصوصاً در مسئلۀ کروناست.

کليدواژه ها

یک جانبه نگری، چندجانبه نگری، یک جانبه گرایی، چند جانبه گرایی، کرونا، تفسیر به رأی، خودرأیی

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
محمدکاظم نیک مرام , 1400 , نقد و بررسی علل و پیامدهای برخی از گستره های یک جانبه نگری , نخستین همایش ملی فرهنگ